Η πόλη μου

Για μένα περισσότερο τύχη είναι, παρά ατυχία, που ζω στην Αθήνα. Αν και επισκέπτομαι το χωριό μου στις διακοπές, πανικοβάλλομαι στην ιδέα του να ζω για πάντα εκεί. Έχω συνηθίσει την ζωή στην πόλη, αν και πάλι δεν μπορώ να μην εκτιμήσω την ηρεμία και την γαλήνη που σου προσφέρει η ζωή στο χωριό. Είναι διαφορετική, πιο κοντά στην πρωταρχική μας φύση, ίσως και καλύτερη για τον άνθρωπο.
Αθήνα λοιπόν... η πρωτεύουσα της Ελλάδας. Γεμάτη με κόσμο, πολυκατοικίες, και ό,τι κατάστημα θέλεις, που είναι έτοιμο να σου παρέχει αμέσως αυτό που ζητάς. Με την τελευταία πρόταση, ίσως να μας έρχονται εικόνες υλισμού και απόκτησης πραγμάτων που θέλουμε χωρίς να προσπαθήσουμε ιδιαίτερα για να τα βρούμε. Φυσικά, όμως, σ' αυτό δεν φταίει η πόλη.

Αν και πρωτεύουσα, δεν έχει πνιγεί κάθε πινελιά πράσινου. Ποιος μπορεί να απαρνηθεί την ανάγκη του για επαφή με το φυσικό περιβάλλον, ακόμα και σήμερα; Γι΄αυτό, υπάρχουν μέρη όπου το βλέμμα σου μπορεί να ξεφύγει εντελώς από τη σύγχρονη κοινωνία και να θυμηθεί εικόνες παλιές, ξεχασμένες, που μοιάζουν να είναι από άλλη εποχή.

Επίσης, η Αθήνα έχει πολλά αξιοθέατα, νεοκλασικά κτήρια και μνημεία που θυμίζουν σε όλους τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και που δείχνουν τη συνέχειά του. Τα περισσότερα, βρίσκονται στην πλατεία Συντάγματος. Γενικότερα, η συγκεκριμένη πλατεία είναι συνδεδεμένη με πολλά σημαντικά περιστατικά στην νεότερη ελληνική ιστορία, και είναι συνήθως το σημείο συγκέντρωσης για διάφορες διαδηλώσεις.

Παλιά πλατεία Συντάγματος

Νέα πλατεία Συντάγματος

Στην Αθήνα, λειτουργεί επίσης ένα δημοκρατικό προγραμμα που λέγεται βουλή των εφήβων. Είναι πολή σημαντική καθώς οι έφηβοι, οι οποίοι είναι το μέλλον μιας χώρας, μπορούν να λένε ελεύθερα την γνώμη τους σε σχέση με τα πολιτικά γεγονότα και προβλήματα, να την υποστηρίζουν με επιχειρήματα και να ακούν, με την σειρά τους, τις γνώμες άλλων εφήβων για να μπορούν να τις συγκρίνουν και να σκεφτούν. Ακόμα, είναι κάτι που ενθαρρύνει τον θεσμό της δημοκρατίας, και βοηθάει στην διατήρησή του.
Ξεκίνησε το 1995 και κύριος σκοπός του είναι να ενισχύσει το ενδιαφέρον των νέων για τα κοινά, βοηθώντας τους να διαμορφώσουν συνείδηση υπεύθυνου πολίτη αλλά και να μυηθούν στις πρακτικές και τις δυσκολίες της Δημοκρατίας.

Η Αθήνα, εκτός από απλά σημερινή πρωτεύσουσα, ήταν και η γενέτειρα πολλών σημαντικών ανθρώπων που σημάδεψαν την ιστορία όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και όλου του κόσμου. Ο Περικλής, ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης και άνθρωποι που έφεραν σημαντικούς θεσμούς και ιδέες καινούριες για την επόχη τους, έζησαν στην Αθήνα. Εδώ γεννήθηκε η δημοκρατία, έγιναν οι πρώτες ψηφοφορίες και δοξάστηκε η σοφία. Λένε ότι και η Αθηνά, η θεά της σοφίας και κόρη του Δία, έδωσε το όνομα της στην πόλη μας.
Το μόνο που θα ήθελα να αλλάξει στην Αθήνα, είναι ο αέρας της. Να υπάρχει λιγότερο καυσαέριο και περισσότερο πράσινο. Το δικαιούμαστε όλοι και, ποιός ξέρει, ίσως κάποτε να ξαναθύμισουμε την παλιά, καλή, αγαπημένη μας Αθήνα.

Το σχολείο μου

Όπως όλα τα παιδιά, έτσι κι εγώ, έχω να πω πολλά για το σχολείο μου, και είμαι τυχερή, γιατί τα περισσότερα είναι καλά.

Πάω στην τρίτη γυμνασίου και το αστείο είναι ότι πολλοί από τους γονείς των συμμαθητών και συμμαθήτριών μου, φοιτούσαν και οι ίδιοι εκεί. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, το σχολείο μου είναι αρκέτα παλιό μεν, σε άριστη κατάσταση δε.

Είμαστε, επίσης, από τα σχολεία που κάνουν πολλές και καλές εκδρομές. Πάμε τουλάχιστον 1 κάθε μήνα, αλλά συχνά, ακόμα και 2. Στην φετινή σχολική χρονιά, έχουμε επισκεφτεί εργοστάσια, πάρκα ψυχαγωγίας, σινεμά, θέατρα, παραλίες, καφετέριες και άλλα ενδιαφέροντα σημεία που μπορούμε να ξεφεύγουμε από τα μαθήματα για να περάσουμε λίγες ευχάριστες ώρες με τους συμμαθητές/συμμαθήτριές μας. Αξιοσημείωτα είναι επίσης τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι που έχουμε γνωρίσει μέσα από όλες τις ξεναγήσεις που δεχτήκαμε.

{13-3-2008} Επίσκεψη στο εργοστάσιο της Καραμολέγκος

Εκτός από τις απλές εκδρομές βέβαια, έχουμε και τις μονοήμερες και, φυσικά, τις περιβόητες τριήμερες. Το περιεχόμενο τους δεν είναι απλά ψυχαγωγικό αλλά έχει και εκπαιδευτικούς σκοπούς. Επισκεπτόμαστε χώρους όπως το κέρινο μουσείο ομοιωμάτων, το σπήλαιο των Ιωαννίνων και πολλά πολλά άλλα.

Οι καθηγητές και οι καθηγήτριές μας είναι όλοι τους ικανότατοι άνθρωποι, με απίστευτη μεταδοτικότητα στο μάθημα και μεράκι για ό,τι κάνουν. Μας μαθαίνουν, εκτός από τις αναγκαίες πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζουμε, να αγαπάμε αυτό που κάνουμε και να μην το θεωρούμε αγγαρία.
Όταν καταλαβαίνουν πως έχουμε κουραστεί από το μάθημα, φροντίζουν αμέσως να κάνουν την ατμόσφαιρα πιο χαλαρή, κι έτσι μας αφήνουν να ξεκουραστούμε για λίγο, πριν αρχίσει πάλι, κανονικά, το μάθημα.
Ακόμα, κάποιοι από αυτούς, στους οποίους έχουμε λίγο περισσότερο θάρρος, μας κάνουν κάποια "χατήρια" που τους ζητάμε ως τάξη.

{06-3-2008} Φτιάχνοντας χαρταετό μετά από τα μαθηματικά

Γενικότερα, το κλίμα που επικρατεί στην τάξη είναι φιλικό και γεμάτο αγάπη. Σπάνια έχουμε διαπληκτισμούς με συμμαθητές μας και όλες οι διαφωνίες μας, τόσο μεταξύ μας, όσο και σε σχέση με τους καθηγητές, λύνονται σε επίπεδο συζήτησης και διαλόγου.

Κάτι άλλο πολύ σημαντικό, είναι οι συγγραφείς που επισκέπτονται το σχολείο μας για να μιλήσουν σχετικά με τα βιβλία τους και την δουλειά τους. Ενδεικτικά, κάποιοι από αυτούς είναι οι: Λότη Πέτροβιτς, Λίτσα Ψαράυτη, Βούλα Μάστορη, Μάνος Κοντολέων, ενώ τον Απρίλιο, αναμένουμε την κα. Ανθούλα Αθανασιάδου, συγγραφέα κάποιον υπέροχων βιβλίων, κάποια από τα οποία έχω διαβάσει κι εγώ προσωπικά.

Στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς, γίνονται εκδηλώσεις όπου παρουσιάζονται χορευτικά υπό την επίβλεψη και την προετοιμασία της κα. Σκαγιά Μαίρης, δασκάλας χορού, ζωγραφιές μαθητών με την βοήθεια της κα. Παπαδημητροπούλου Κατερίνας, καθηγήτρια εικαστικών, αυτοσχεδιασμοί μαθητών, παρουσίαση μουσικής και χορωδίας, και συνήθως, παρουσιάσεις σχετικά με την περιβαντολογική ανησυχία και ενημέρωση.

Εκδήλωση στο στάδιο Πολιτών Περιστερίου. Εγώ είμαι κάτω δεξιά.

Εγώ δεξιά, και η συμμαθήτριά μου, κάνοντας τα καμμένα δέντρα και περιμένοντας τους αναδασωστές για να μας σώσουν.

Κάποιοι από εμάς, είμασταν πιο τυχεροί από τους άλλους, καθώς επιλεχτήκαμε για να εκπροσωπήσουμε την Ελλάδα στην Παγκόσμια Εκδήλωση Ειρήνης, που διοργάνωσε το τούρκικο κολλέγιο Bilfen.
Αντιπρόσωποι και πρέσβεις από όλες τις χώρες ήταν παρών, ανάμεσά τους, συγκινημένος, και ο Έλληνας πρέσβης της Τουρκίας.
Παρουσιάσαμε, όπως όλες οι χώρες, ένα χορευτικό που ετοιμάσαμε με την κα. Σκαγιά Μαίρη, η οποία χόρεψε κι αυτή μαζί μας, ενώ λίγο πιο πριν, η συμμαθήτρια μου, είπε στα ελληνικά και στα τούρκικα "Ειρήνη στον κόσμο, ειρήνη στην πατρίδα", και εγώ έβαλα την καρτέλα με το όνομα της χώρας μας και το περιστέρι, στην θήκη μαζί με τις άλλες χώρες, ως υπόσχεση ειρήνης και φιλίας.

Εγώ με το φούξια μπλουζάκι, δεξιά μου η φίλη μου Κωνσταντίνα Κάλτσιου, και αριστερά οι συνοδοί μας από το σχολείο.

Έξω από το κολλέγιο Bilfen, ποζάροντας για την αναμνηστική φωτογραφία.

Μέσα στην τάξη του Bilfen.

Το ελληνικό πνεύμα κυρίευσε την εκδήλωση που διοργανώθηκε προς τιμή όλων μας την πρώτη νύχτα της άφιξής μας στην Τουρκία, και εκπρόσωποι από όλες τις χώρες, χόρευαν μαζί μας ενθουσιασμένοι. Αν και ήταν αρχικά δύσκολη, ή ακόμα και κωμική, η προσπάθεια συννενόησης μας για τα μουσικά κομμάτια με τους οργανοπαίχτες, χάρηκαν να παίξουν ελληνικές μελωδίες.

Το ταξίδι στην Τουρκία θα μας μείνει, σίγουρα, αξέχαστο!! Και φυσικά, τα οφείλουμε όλα στο σχολείο μας, για την υπέροχη οργάνωσή του, αλλά και για το ενδιαφέρον του!!
Σας ευχαριστουμε!

Τέλος, θα ήθελα να εκφράσω την γνώμη μου για την παιδεία, η οποία, πρέπει να παραδεχτούμε όλοι μας, ότι η θέση της είναι βασική για την οικοδόμιση ενός κράτους και για το καλό του μέλλον.
Γι' αυτό ακριβώς, πρέπει να προσπαθήσουμε για την καλυτέρευσή της, για καινούριες και πιο αποικοδομικές μεθόδους διδασκαλίας, και επίσης για την ίσης αξίας μόρφωση όλων. Η έλλειψη σωστής διδασκαλίας από τα σχολεία, οδηγεί σε εγκληματικές ενέργειες, προβλήματα του 21ου αιώνα που μαστιγώνουν τις σύγχρονες κοινωνίες, και η έλλειψη γνώσης οδηγεί στο να μπορεί ο καθένας να σε κάνει ό,τι θέλει, όπως και να γίνεσαι συχνά θύμα της προπαγάνδας.
Ας βοήθήσουμε, λοιπόν, για μια ακόμα καλύτερη παιδεία, και ταυτοχρόνως, για μια καλύτερη κοινωνία.